سنگزایی گرانیتوییدهای پتاسیک مجموعه نفوذی کال کافی (شمال خاوری انارک) با استفاده از شاخصهای کانیشناسی و ژئوشیمیایی
Authors
Abstract:
مجموعه گرانیتوییدی کال کافی ( شمال خاوری انارک) در زون ساختاری ایران مرکزی موسوم به بلوک یزد قرار دارند. این مجموعه، متشکل از طیف ترکیبی گستردهای از گابرو تا گرانیت قلیایی با سن ائوسن میانی است. بررسیهای سنگنگاری، ژئوشیمیایی و کانیشناسی نشانگر آن است که گرانیتوییدهای پتاسیک بهعنوان یکی از اعضای این مجموعه، ویژگیهای متمایزی را از خود نشان میدهند. از نظر ژئوشیمیایی گرانیتوییدهای پتاسیک با مقادیر بالاتر پتاسیم و مقادیر پایینتر سدیم،کلسیم، تیتانیم، باریم، استرانسیم و عناصر خاکی کمیاب از دیگر واحدهای کال کافی قابل تفکیک است. همچنین گرانیتوییدهای پتاسیک دارای ویژگی آهنی هستند، حال آن که دیگر واحدهای نفوذی مجموعه کال کافی از ماهیت منیزیمی برخوردارند. فراوانی پایین عناصر خاکی کمیاب در گرانیتوییدهای پتاسیم بالا حاکی از آن است که این سنگها نمیتوانند توسط فرایند تفریق ماگمایی با دیگر واحدها مرتبط باشند. این امر میتواند نشانگر نقش متفاوت فرایندهای سنگزایی در شکلگیری آنها باشد. گرانیتوییدهای پتاسیک احتمالاً از ذوب بخشی سنگهای پوستهای بهوجود آمدهاند.
similar resources
بررسی ویژگی های ژئوشیمیایی مجموعه نفوذی نطنز، شمال اصفهان
منطقه نطنز در 120 کیلومتری شمال شهر اصفهان واقع شده است. از نظر تقسیمات زمین شناسی، این منطقه در کمربند آتشفشانی ارومیه دختر قرار گرفته است. در این ناحیه توده های نفوذی به سن الیگو- میوسن در سنگ های آتشفشانی متعلق به ائوسن نفوذ کرده اند. مجموعه نفوذی نطنز از نظر سنگ شناسی، شامل انواعی همچون گابرو، دیوریت، کوارتزدیوریت، کوارتزمونزونیت، گرانودیوریت و گرانیت است. بررسی های صحرایی، کانی شناسی و ژئو...
full textپتروژنز تودههای نفوذی آداکیتی نوار افیولیتی شمال خاوری سبزوار
تعدادی توده نفوذی با ترکیب ترونجمیت و تونالیت به صورت سینتکتونیک به داخل مجموعه دگرگونی سلطانآباد (شمالخاوری سبزوار) تزریق شدهاند. بررسیهای ژئوشیمیایی این تودههای نفوذی نشاندهنده ویژگیهای آداکیتی بسیار بارز (نسبت بسیار بالای استرانسیم به ایتریم و مقادیر بسیارکم ایتریم و ایتربیم) در آنهاست. با توجه به شواهد صحرایی و میکروسکوپی و ویژگیهای ژئوشیمیایی سنگ کل تودههای نفوذی منطقه، ایجاد این...
full textبررسی ویژگیهای ژئوشیمیایی مجموعة نفوذی نطنز، شمال اصفهان
منطقة نطنز در 120 کیلومتری شمال شهر اصفهان واقع شده است. از نظر تقسیمات زمینشناسی، این منطقه در کمربند آتشفشانی ارومیه دختر قرار گرفته است. در این ناحیه تودههای نفوذی به سن الیگو- میوسن در سنگهای آتشفشانی متعلق به ائوسن نفوذ کردهاند. مجموعة نفوذی نطنز از نظر سنگشناسی، شامل انواعی همچون گابرو، دیوریت، کوارتزدیوریت، کوارتزمونزونیت، گرانودیوریت و گرانیت است. بررسیهای صحرایی، کانیشناسی و ژئو...
full textپتروژنز سنگهای آتشفشانی پتاسیک و فوق پتاسیک پس از برخوردی پلیو کواترنری در شمال باختر مرند
در این پژوهش به بررسی ماگماتیسم پس از برخورد پلیوکواترنری در شمال باختر ایران و شمال باختر مرند پرداخته شده است. سنگهای این منطقه شامل سنگهای قلیایی پتاسیک و فوق پتاسیک هستند که در بخش شمالی نوار آتشفشانی ارومیه- دختر بیرون ریخته است. این سنگهای آتشفشانی دارای بافت میکرولیتی پورفیری هستند که شامل درشتبلورهای کلینوپیروکسن، پلاژیوکلاز، اولیوین، لویسیت و بیوتیت هستند. سنگهای فوق پتاسیک غیر ا...
full textپتروگرافی، ژئوشیمی و خاستگاه مجموعه نفوذی آلوت، شمال غرب سقز
مجموعۀ گرانیتوئید آلوت در بخش شمال غرب پهنه سنندج - سیرجان قرار گرفته است. این مجموعه از سه واحد سنگ شناختی اصلی تشکیل شده که عبارتند از توده های مونزوگرانیتی تا گرانودیوریتی (sio2 = 65–77 wt%) که بیش ترین رخ نمون را در این مجموعه دارند، واحد کوارتز دیوریت تا تونالیت(sio2 = 52–63 wt%) که به صورت دو استوک نفوذی در این مجموعه دیده می شوند و توده های گرانیتوئید میلونیتی شده که به صورت چندین رخ نم...
full textزمینشناسی و سنگشناسی مجموعه بازالتی سلطانمیدان در رخنمونهای شمال و شمال خاور شاهرود، البرز خاوری، شمال ایران
مجموعه بازالتی سلطانمیدان نمایانگر مهمترین، ستبرترین و حجیمترین فعالیت ماگمایی پالئوزوییک پیشین ایران است که در پهنه البرز خاوری در شمال و شمال خاور شاهرود رخنمون دارد. این مجموعه، روی سازند قلی به سن اردوویسین پایانی و در زیر سازند پادها به سن دونین پیشین قرار دارد. نشانههای میدانی بیانگر حضور بیش از 50 روانه گدازه است که بهطور متناوب در محیط خشکی و زیر آبی فوران کردهاند. این مجمو...
full textMy Resources
Journal title
volume 16 issue 63
pages 154- 163
publication date 2008-02-20
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023